Ann Wauters neemt afscheid met open brief aan haar volgers
De Olympische Spelen werden het sportieve afscheid voor Ann Wauters. Ze blikt in een brief terug op haar carrière.
De GOAT, greatest of all time, dat is Ann Wauters in het Belgische vrouwenbasketbal. Al komt er met Emma Meesseman nog een andere topbasketster aan. In een open brief neemt Wauters afscheid van het basketbal.
"Na een unieke ervaring op de Olympische Spelen is het tijd voor mij om vaarwel te zeggen aan mijn dagen als speelster", steekt Wauters van wal. "Er is iets speciaals aan de Spelen. De hele wereld is verenigd rond sport, het is intens, het komt met veel emoties en er zijn veel eerste keren. De eerste keer dat België zich kwalificeert in het vrouwenbasketbal, de eerste keer dat we de kwartfinales spelen."
"Dat het nog niet gebeurd is, wil niet zeggen dat het niet kan. Ik voelde me geïnspireerd omdat ik tussen de beste atleten ter wereld liep, atleten die geen vrede nemen met de limieten waarvan gezegd wordt dat ze bestaan. Records en limieten zijn gemaakt om te breken."
"Er waren ook veel eerste keren in mijn carrière, zonder het te beseffen. De eerste draft voor de WNBA, de eerste Belgische die de Euroleague-titel pakte en MVP werd."
"Maar nog belangrijker dan mijn persoonlijke verwezenlijkingen is te zien hoe anderen in mijn voetsporen treden. Hoe mooi is het om te zien dat Emma Meesseman geëvolueerd is tot een van de beste speelsters ter wereld? Of Julie Allemand en Kim Mestdagh die ervaring opdoen in de WNBA."
"Ik heb 3 jaar lang hard gewerkt om op de Spelen te geraken. Er waren veel uitdagingen met kraakbeenschade in beide knieën en elke dag ouder worden. De eindeloze uren dat ik op het parket stond, naar Antwerpen rijden voor de beste revalidatie-oefeningen."
"Ik heb zelfs een hele kamer met gewichten en een speciale loopband in mijn kelder neergepoot. Ik was omringd met mensen die me pushten, die in mij geloofden. En de criticasters gaven me extra brandstof om het vuur in mij levendig te houden."
"De schoonheid van basketbal is dat je niets kan bereiken zonder je team. Ik speelde voor zoveel verschillende ploegen, met vrouwen van over heel de wereld. Bedankt om mijn visie op de wereld te verbreden. Grootse herinneringen van het vieren van successen, maar ook elkaar troosten in harde tijden, zal voor altijd in mijn geheugen gegrift zijn."
"Ik ben heel dankbaar dat ik kan vertrekken zoals ik het wil. Die oranje bal zal altijd een speciale plek in mijn hart hebben. Het is tijd voor een nieuw hoofdstuk met nieuwe dromen, ambities en ik ben er zeker van dat er ook veel uitdagingen zullen volgen."
"Ik was helemaal ondersteboven op de 1e dag dat we in het olympisch dorp aankwamen. De openingsceremonie voelde aan als een sprookje. Ik moest mezelf enkele keren in de arm knijpen. Ja, het is echt aan het gebeuren."
"Het leven gaat over de reis, niet de bestemming. En die reis verandert je als mens. Om die droom te bereiken, moet je opofferingen doen en mijn familie steunde me voor elke stap op de weg. Ik kan niet gelukkiger en dankbaarder zijn."