Emma Meesseman terug in het land: "Mensen die er niets mee te maken hebben, worden het meest geraakt"
Foto: © photonews
Emma Meesseman is sinds gisteren weer in België. Ze vertrok bij haar Russische ploeg Ekaterinburg na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne.
Over veiligheid ging het alvast niet. “We waren er in principe veilig, maar sommige families waren ongerust en meer en meer wegen naar het thuisfront gingen dicht”, vertelt de leading lady van het Belgische basketbal aan Sporza. “Er waren te veel vraagtekens over de toekomst.”
Maandag beslisten de buitenlandse speelsters van Ekaterinburg om huiswaarts te keren. “Ik sta er achter, maar dat wil niet zeggen dat ik het graag doe. We waren er veilig, maar basketbal blijft natuurlijk een spel en is nu niet het belangrijkste. Als er thuis iets gebeurt en ik weet niet of ik meteen naar huis kan, dan geeft me dat geen goed gevoel. Het was niet slim om te blijven. Het kan volgende week verbeteren of verergeren. Maar mijn menselijke kant vond het moeilijk om te focussen op basketbal terwijl er een oorlog aan de gang is. Het voelde niet juist.”
Voor Meesseman is dit hoe dan ook geen politiek statement. “Ik ben niet tegen mijn Russische teamgenoten. Dit is geen politiek statement. Ik ga totaal niet akkoord met Poetin en zijn beslissing, maar daar kan mijn team niets aan doen. Dat vergeten sommige mensen. Ik probeer het door de bril van de inwoners te bekijken. Ik heb er 7 of 8 jaar gespeeld en daar wil niemand oorlog. Zij kunnen er niet aan doen en ze staan er ook niet achter. Maar in Rusland is de vrijheid van meningsuiting lastig.”
Meesseman bekijkt het dan ook door een andere bril. “Ik veralgemeen Poetin niet met de volledige bevolking, al sta ik wel achter de sancties en ik heb er begrip voor. Maar mensen die er niets mee te maken hebben, worden er nog het meest door geraakt. Pijnlijk is het enige woord. Het was vooral een heel abrupt afscheid in Rusland. Je weet niet of je je ploegmates nog zal terugzien. Dat is wel zuur. Ik zie de Russen niet als slechteriken, wel als mijn vrienden die ik zo goed ken.”
Over de zakelijke kant van de deal is niet gesproken. “In onze meetings is het niet over contractbreuk of over inkomensverlies gegaan. Het menselijke aspect primeerde. Ik kan er nog niets over zeggen. Wij zullen ook niet eisen dat we uitbetaald moeten worden. We houden ook rekening met de gezondheid van de club. Dat moet later besproken worden.”